آرسا

مولینز در کتاب رفتار سازمانی‌اش، مدل کوه یخ سازمان رو مطرح کرده و تاکید کرده که ابعاد سازمانی علاوه بر آنچه که به صورت قابل مشاهده وجود داره و می‌بینیم، ابعاد پنهانی هم داره که هرچند نمی‌بینیم و بهشون توجه نمی‌کنیم (یا کمتر توجه می‌کنیم)، ولی در واقع همین ابعاد پنهان هستن که عملکرد سازمان رو شکل می‌دهن و در نهایت به بقا و بهره‌وری سازمان منجر میشن.

چقدر در سازمان‌ها به این ابعاد پنهان توجه می‌شه؟! چقدر به ابعاد عیان و آشکار توجه میشه؟!

پارادوکس موجود در سازمان‌ها اینه که اغلبِ پروژه‌ها و منابع سازمانی به ابعاد آشکار تخصیص پیدا می‌کنه، در حالی که ابعاد نهان و پنهان هستند که دارن سازمان رو به پیش می‌برن! و اگه مدیریت نشن، سازمان رو هر جا که دلشون بخواد می‌برن 😊

در واقع ما روی حیطه‌ها و ابعادی از سازمان فوکوس کردیم که هرچند مهم هستند، ولی عملاً ماندگار نیستن و اثرگذاری عمیق رو ندارن، موضوعاتی مثل: تکنولوژی، اهداف رسمی، طراحی سازمان، تسهیلات فیزیکی، قوانین و مقررات، منابع مالی، شایستگی‌ها و مهارت‌های سطحی.

در حالی که آنچه که عملکرد سازمانی رو بطور عمیق شکل میده موضوعات پنهان هستن مثلِ: نگرش‌ها، الگوهای ارتباطی، فرآیندهای غیررسمی تیم‌ها و گروه‌ها، شخصیت، تضاد و تعارض، رفتار سیاسی، شایستگی‌ها و مهارت‌های زیربنایی.

در آکادمی رفتار سازمانی، ما بیشتر روی مدیریت ابعاد رفتاری (پنهان) سازمانی توجه و تمرکز داریم. و باور داریم که سازمان‌ها، با همین افرادشون، با توسعه‌ی شایستگی‌های رفتاری‌شون می‌تونن موفق‌تر باشن.

منبع: برداشتی آزاد از کتاب رفتار سازمانی مولینز به همراه تجربیات نویسنده