آرسا

نگاه من به عنوان یک مدرس و پژوهشگر حوزه رفتار سازمانی، محدود به این پارادایم‌ها نیست، هر چند معطوف به آنهاست. همه‌ی این پارادایم‌ها و تئوری‌ها و مدل‌ها، گویای یک چیز است، رهبری یکی چیز نیست! رهبری مجموعه‌ای در هم تنیده از متغیرهای شناخته شده و ناشناخته‌اییه که در نهایت به این منجر میشه که یه سری افراد (پیروان) هدایت و سرپرستی فردی دیگر (رهبری) را می‌پذیرند و با هم کارهای خارق العاده ای انجام میدن!

بنابراین به نظر من، رهبری یک شرایطه، یک رویداده، همانطور که برای یک برگزاری یک رویداد ابعاد مختلفی باید فراهم شود، رهبری نیز نیازمند تدارک دیدن شرایط مختلفیه، یکی از این ابعاد، خود رهبره، ولی نه تموم اون! بنابراین به عنوان یک متغیر اثرگذار بر رهبری (یعنی خود رهبر)، چطور می‌تونیم این شرایط رو ایجاد کنیم؟! آیا اساساً می‌شه این شرایط رو ایجاد کرد؟!

بله، ما می‌توانیم با آموزه‌های مدل چالش رهبری این شرایط را ایجاد می‌کنم.

ما توی این کارگاه آموزشی که کاملاً مشارکتیه، سعی می‌کنیم با پارادایم‌های رهبری به طور خیلی خلاصه و گذرا آشنا بشیم، بعد مدل چالش رهبری رو برای رهبری سازمانی اثربخش بررسی و تمرین ‌کنیم، تا نهادینه بشه.

مدل چالش رهبری (TLC) The Leadership Challenge

هدف مدل چالش رهبری نوشته جیمز کوزس و باری پزنر، یاری دادن به مدیران و سایر افراد در توسعه شایستگی شون به عنوان رهبری سازمانیه تا بتونن کارهای خارق‌العاده ای با هم انجام بدن.

مدل چالش رهبری هم برای توسعه شایستگی شما و هم به منظور ارتقاء روحیه شما تدوین شده. به شما اطمینان داده می‌شود هر آنچه در مدل چالش رهبری ارائه میشه بر اساس واقعیت بوده و هر توصیه‌ای که صورت می‌گیره و آنچه که درباره‌ی هر چیزی گفته می‌شود کاملاً بر اساس تحقیقات علمیه. اگر تمرین‌هایی را که در این مدل شرح داده می‌شه رو انجام بدید عملکرد خود و تیم تون رو بهبود خواهید بخشید به شرطی که این کار رو با ثبات و تعهد انجام بدید.

این مدل ریشه در تحقیقاتی داره که ما بیست و پنج سال پیش شروع کردیم. می‌خواستیم بدونیم افراد در زمانی که در «بهترین وضعیت شخصی» رهبری قرار داشتن چه می‌کردن. این «بهترین وضعیت شخصی» بر اساس پاسخ‌های اشخاصی که ما مورد مصاحبه قرار می‌دادیم و بر اساس درک و فهم خودشان به دست می‌اومد. ما فرض رو بر این گذاشته بودیم که برای کشف بهترین روش‌ها لزومی برای مصاحبه با مدیران برتر در شرکت‌های موفق نداشتیم. در عوض عقیده داشتیم که با گفتگو با مردم عادی و این که از آنان بخواهیم تجارب رهبری خارق‌العاده شون رو تشریح کنن الگوها و روش‌های موفقیت رو خواهیم یافت. عقیده‌ی ما کاملاً درست از کار دراومد!

رهبران موفق موقع داشتن بهترین عملکرد، رفتارهای خاص و متفاوتی از خودشون نشون می‌دن که از حرفه‌ای به حرفه‌ی دیگه، از صنعتی به صنعت دیگه، جامعه‌ای به جامعه دیگه و کشوری به کشور دیگه تفاوت بسیار کمی با هم دارن. رهبری خوب فرآیندی جهانی و قابل فهمه. اگرچه هر رهبری شخصیت منفردیه اما در عملکرد رهبری الگوهای رفتاری مشترکی وجود دارن که خوشبختانه قابل یادگیری و توسعه هستن.

جیمز کوزس (James M Kouzes) و باری پزنر (Barry Z Posner) این مدل رو برای مردم عادی توسعه دادن که عملکرد رهبری در حد عالی رو دارا هستن. در چالش رهبری از تعدادی از مدیران اجرایی نام برده می‌شه اما آن قدر معروف نیستن که اون‌ها رو بشناسید. قرار نیست که از افراد مشهور صحبت بشه در عوض درباره‌ی مردم عادی صحبت شده، مردم عادی از همه قشرها افرادی مثل خود شما که نتایجی بیش از حد انتظار رو بر آورده می‌کنن. مدل درباره‌ی افرادیه که روحیه و شجاعت ایجاد تفاوت‌های قابل ملاحظه رو دارن.

"افرادی که درباره‌ی بهترین تجارب رهبری خود برای ما توضیح می‌دادند از مواقعی هم سخن می‌گفتند که آینده‌ای جذاب و هیجان‌انگیز برای سازمان خود تصویر می‌کردند. آن‌ها از آنچه که می‌توانست در آینده صورت پذیرد تصویر و رویایی در ذهن داشتند. آن‌ها به این رویاها کاملا اعتقاد داشتند و به توانایی خود برای ایجاد تغییرات خارق‌العاده ایمان داشتند. هر سازمانی و هر حرکت اجتماعی با یک رویا یا آرزو شروع می‌شود. این رویا و نگرش نیرویی‌ست که آینده را اختراع می‌کند. رهبران یک رویا یا نگرش مشترک را در خود و دیگران بر می‌انگیزند. مارک دارکانگلو یک مدیر بازاریابی در شرکت هیتاچی که درباره‌ی تجربه‌ی رهبری موفقیت‌آمیز خودش با ما گفتگو داشت می‌گفت «رویای این‌که اوضاع چگونه خواهد بود و ترسیم صحیح نگرش و رویای ما درباره‌ی آینده به نحوی که دیگران بتوانند آن‌ را مشاهده و درک کنند عامل ایجاد تغییرات بودند."