به این پرسش ها توجه کنید:
آیا برخی افراد بیش از دیگران در معرض آسیب و صدمه قرار دارند؟
آیا رهبری مؤثر احتمال صدمات وارده به کارکنان را کاهش دهد؟
دیوید هوفمن و فردریک سیون، برای رسیدن به پاسخ این سئوالات تحقیقی انجام داده اند.
داده های این تحقیق از ۴۹ گروه کاری تولید کننده سیستم های گرمایشی و تهویه جمع آوری شده است.
هدف این تحقیق بررسی تأثیر رهبران بر کاهش حوادث و سوانح کاری بوده است. همچنین آنها در جستجوی رسیدن به پاسخ این سئوال بودند که "چرا برخی گروه ها سوابق بهتری در رعایت ایمنی دارند."
محققان دریافتند که گروه‌ها از نظر میزان سوانح و حوادث با یکدیگر تفاوت دارند و بیشتر این تفاوت نیز ناشی از تعهد رهبر گروه برای حفظ ایمنی و سلامت کارکنان است. رهبرانی که دارای تعهد بیشتر نسبت به ایمنی محیط کار هستند، به گزارش و ثبت مسائل ایمنی حساس‌ترند و نهایت تلاش خود را انجام می دهند تا گروه استانداردهای ایمنی را رعایت کند و حتی از آنها فراتر رود.
آنها با برقراری ارتباطات مؤثر با کارکنان، باعث می‌شوند تا اعضای گروه به راحتی بتوانند درباره مسائل و مشکلات مربوط به ایمنی صحبت کرده و نظر بدهند.
نکته جالب اینکه، رهبران متعهد نسبت به ایمنی، زمانی کاراتر و اثربخش‌تر رفتار کرده‌اند که خود، رهبرانی متعهد داشته‌اند.
نتیجه‌گیری: رهبران بر بهبود شرایط ایمنی تأثیر دارند. رهبری مؤثر در سطوح بالای سازمان می‌تواند سرپرستان را نسبت به رعایت دقیق مسائل ایمنی در محل کار، متعهد سازد و آنها را به برقراری ارتباط مناسب با کارکنان تشویق نماید. نتیجه نهایی این فرایند، کاهش سوانح و حوادث کاری است.
به اعتقاد پروفسور هوفمن و مورگسون، زمانی که رهبران، رهبران مؤثری باشند و تلاش کنند تا زیردستان، اهمیت رعایت رویه‌ها و دستورالعمل‌ها را در پیشگیری از سوانح و حوادث، درک کرده و به آنها عمل نمایند؛ ایمنی محیط کار افزایش خواهد یافت.

منبع: کتاب مدیریت منابع انسانی، پیوند استراتژی و عمل، استوارت و براون.
1. David Hofmann. 2. Frederick Morgeson.