درست همانطور که یک فرد نمی تواند چیزی را که درخواست نمی کند به دست آورد، یک سازمان نیز نمی تواند کاری را انجام دهد که نمی تواند درباره آن صحبت کند. مکالماتی که نمی توانند داشته باشند آنها را کاملاً محدود می کند. آنچه در یک سازمان غیرممکن به نظر می رسد ممکن است یک کار ساده در سازمان دیگر باشد، یک کار معمولی. درخواست برای یک جلسه در مورد موضوعی که تابو یا حساس است ممکن است بسیار سیاسی و مخاطره آمیز ... یا ممکن است پذیرفته شده باشد.
اِد کاتمول، همبنیانگذار پیکسار میگوید:
"اگر حقیقتِ مورد گفتگو در راهروها بیشتر از جلسات باشد، در سازمانتان مشکل دارید. اگر حتی نمیتوانید در راهروها در مورد موضوعی صحبت کنید، بنابراین مشکل بزرگتری دارید".
جالب است توجه کنید، مانند اعداد مثبت و منفی که یکدیگر را خنثی می کنند، مکالمه هایی که سازمان شما انجام نمی دهد می تواند تأثیر مکالماتی که انجام می دهد را خنثی کند!
بنابراین ارتباطات اثربخش در سازمان بطور مثبتی روی عملکرد کلی سازمان تاثیر میگذارد (در مدل رفتار سازمانی رابینز و جاج (2021) ارتباطات در قسمت فرآیند و سطح گروهی مورد بررسی قرار گرفته است). یکی از مدلهای مطرح و فراگیر در انجام گفتگوهای اثربخش، مدل گفتگوهای حیاتی میباشد.
Reference: Daniel Stillman (2020), Good Talk, How to Design Conversations that Matter